Back to BANGkok

‘HAA GAY’, ‘ziek hipster’, ‘metro-man’ en zuki’s meest vaste klant vond het: ‘tim zieke opscheer trouwens haha shab shab tim’(?). Dat me kapsel niet bij iedereen in de smaak viel was vrij snel duidelijk, geeft niet. Ik vond het ook niks. Hoe ik er aan en vanaf kwam zal ik straks nog even toelichten.
Aangezien het al weer 6 weken gelede is dat ik jullie doormiddel van formulerings-, typ- en spelfouten op de hoogte heb gesteld van mijn avondturen is om weer eens te beginnen waar ik gebleven was. En dat was in Byron Bay, toen nog met Wern.
Aangezien we al 2 weken in Byron zaten en dat en niet meer bracht dan regen achtige dagen en alcoholische nachten besloot ik regime-jantien een plezier te doen, even een paar dagen niet feesten. Omdat Wern hard nodig geld moest gaan verdienen besloten we te splitsen. Ik zou naar Noosa Heads gaan, een vrij rustige plaatsje met een goede surf spot die erom bekend staat een hele lange ‘break’ te hebben en dus ideal om te oefenen. Ik ’s ochtends vroeg de bus gepakt en na een 10 uur lange busrit kwam ik aan in noosa heads. Ik ontmoeten tijdens de tussen stop in brisbane twee meisjes die onmiskenbaar Nederlands waren dat ik praatje met ze ben gaan maken. Zij schenen in een rustig, alcohol vrij, hostel te zitten in Noosa en ik besloot dat dat wel een goede voor mij zou zijn. Ik heb de tijd in Noosa vooral gerelaxt, beetje lezen (?), op het strand liggen en ook surfen natuurlijk. Al heb ik dat minder gedaan dan ik hoopte, voornamelijk omdat het dichtbije strand gesloten was en het goede strand een stuk verder op lag. Toen de korte pauze erop zat ben ik door gereist naar Airlee Beach.
Airlee beach is een klein stadje dat voornamelijk mensen aantrekt vanwege de whitsunday Island die niet ver van de kust liggen. Je kan ik Airlee niet in de zee zwemmen vanwege de jellyfish. De grote box jellyfish dood je in 2 minuten, zonder twijfel. En de kleine irugandji, groot als een duim, prikt je en laat je twee weken voelen alsof je dood gaat. Het schijnt dat even veel mensen zelfmoord plegen door de ontuitstaanbare pijn als dat er mensen sterven aan de daadwerkelijke steek. Geen pretje dus. Ik arriveerde hier 2 dagen voor me whitsundays toer, die ik zou doen op de Tonguarra, een grote catamaran. Ik heb de dagen tot me trip door gebracht aan het Lagoon, een openbaar zwembad dat is gebouwt als compensatie van de onttoegankelijke zee. Een van die middagen met een vrij gepassioneerde christen uit Brisbane, Australië. Hoewel hij wat serieus en te netjes was hij was relaxt. Thuis zou het waarschijnlijk geen vriend van me zijn geweest, maar dat is het mooie van reizen denk ik. Toen de dag van de trip aanbrak heb ik snel wat goon en paar bier ingeslagen en ben ik naar de verzamel plaats gegaan. De tonguarra is een party boot, waar je je eigen drank moet meenemen, met het motto: ‘beter te veel dan te weinig’. We vertrokken rond 3e en kwamen ’s avonds bij de eilanden aan. We zijn aangemeerd en toen kon het feest beginnen. Vrij snel 2 aardige engelse ontmoet. Één was een beroepsmatige pokerspeler op pokerstars. Een super nova elite genaamd anthonyff, voor de kenners. De ander was een vriend van hem uit engeland genaamd Rob. Rob had vreselijk ADHD en een onhoudbaar verlangen om de hele dag te dansen. Goed, het bracht de sfeer er wel lekker in. Verder waren er nog 3 frans-sprekende meisjes met een fraai innerlijke en uiterlijk. Toen ze belgische bleken te zijn en een woordje vlaams spraken kon ik alleen maar blij zijn me nederlandse opmerkingen over hun derriere voor me te hebben gehouden. De volgende dag zijn we naar white heaven beach gevaren, dit strand heeft het witte zand ter wereld en was echt een plaatje. Om in de zee te gaan moesten we stinger suits aan tegen de jellyfish, zodra Rob zijn pak aan had veranderde hij naar eigen zeggen in een superheld. Een tikje kinderlijke voor een 25-jaar oude kerel, maar wel grappig. Na nog een dag snorkellen met dolfijnen hebben we ’s nachts nog een mooie avond gehad op de boot. Apart was dat iets in het zee water ervoor zorgde dat als je het roerde of bewoog ’s nachts ervoor zorgde dat het oplichte als een soort glow-in-the-dark water. Schipper vertelde dat ze vroeger mensen die een drank spel verloren naakt langs de boot lieten zwemmen zonder dit te melden, je snapt t effect. De volgende dag kwamen we rond het middag uur aan in airlee beach waar ’s avonds nog een after party hadden. De schipper van onze boot was er ook en die was compleet van de kaart, zelden iemand zou naar de getver gezien. Volgende dag was het tijd om door te trekken met als volgende bestemming Cairns.
Cairns is een groot, tropisch, stad aan de noord kant van Australië. HET hostel hier is Gilligans, Gilligans is gigantisch. Het is eigenlijk een groot hotel met dormrooms. Daarnaast heeft het 2 nacht clubs en een klein casino. Gilligans is praktisch gezien de redenen dat mensen naar Cairns toekomen, het is elke dag feest. In cairns kan je ook niet in de zee zwemmen en is er dus ook weer een Lagoon, hier zijn echter niet jellyfish het probleem maar krokodillen. In me kamer in Cairns ontmoeten ik Bell, Freddy en Ross. Freddy was een kamikaze piloot die ik meerdere malen voor de heb zien slapen na een avond stappen, de lul was op dag 1 zn sleutel al kwijt. Bell en Ross waren rustiger maar alle drie prima kerels. De tweede dag hadden we een er een kamergenoot bij die in australië alleen nog maar gewerkt had en graag ons wou meenemen op een avondje stappen. Hij heeft voor ons alle 4 inc. Zichzelf de hele avond shots en biertjes gehaald. Het was een beetje een bluffer maargoed niemand van ons wou het gegeven paard in de bek kijken. Hij claimde de volgende dag dat hij die avond 350$ in een gokkast in het casino had gewonnen, niemand had het gezien en ik denk dat het lulkoek was maargoed. Twee dagen later besloot ik dat ik toe was aan een nieuwe coup en liep binnen bij een amerikaanse style ‘Barber Shop’. Aangezien dit de goedkoopste was en ik al een tijdje krap bij kas zat. De vent had bijna nog voor ik zat me rechter kant geschoren tot 1 centimeter en ging heel vreemd te werk, klikte eerste 10 keer met zn schaar voor hij ergens willekeurig een pluk weg haalde. Hij was enorm zenuwachtig en ik had t gevoel dat hij wat genomen had of schrizofreen was. Toen hij me in me nek sneed met zn scheermesje besloot ik hem vriendelijk te bedanken en de volgende dag ergens anders een vervolg knipbeurt te halen. Toen ik ’s avonds Bas tegen kwam in Cairns en we na t uit gaan besloten een foto’tje te uploaden zodat het thuisfront de ontmoeting kon zien had ik niet aan het chapsel gedacht. Toen ik de situatie de volgende dag bij een andere kapper uit legde kreeg ik de knipbeurt gratis. Dagen daarna kwamen er 3 kerels uit Essex (Engeland) bij ons in de kamer. Essex mensen schijnen een reputatie te hebben niet al snugger te zijn. Wat één van hun al bewees naar de eerste dag toen hij vroeg: ‘So these aboriginal people, are they from around here?’. Veel gelachen met die jongens.
Toen ik zo’n week ik Cairns zat en net op de wc zat hoorde ik iemand aan de deur naar mij vragen, de verloren zoon was thuis gekomen. Wennatje had het niet naar zn zin gehad bij t werk dat hij moest doen en had besloten nog even in Cairns te blijven en dan door te gaan naar huis. Ik begon zelf ook heel krap bij kas te gaan zitten en het plan om Nieuw Zeeland te bezoeken werd steeds minder realistisch. Ik heb uiteindelijke besloten met Wernard via sydney naar bangkok te vliegen en hier nog een paar weken rond te trekken, Wernard ging door naar huis. Op het vliegveld van Bangkok sprak Kevin me aan, Kev hoorde dat we nederlands waren en vroeg welk hostel ik zat en of we een taxi konden delen. Samen hebben we de afgelopen week eerste bangkok en De koa san road (grote uitgaans straat met 24 uur per dag chaos) te zien en toen met de nacht trein en boot naar Koh Tao. Waar we 2 top dagen hebben gehad. Kev werd gister helaas gister en heeft vanmorgen onze plannen moeten cancellen omdat hij onder dokters begeleiding naar koh samui en moest voor betere behandeling, ik denk dat hij daar op dit moment is maar heb hem nog niet te pakken gekregen. Maatje als je t leest, beterschap en we zien elkaar nog wel in Holland. Ik zit alleen in Koh pahngan, waar morgen de grote Full Moon Party is. Daarna blijf ik hier nog even en dan door naar Koh Samui. Omdat me geld zelfs in Thailand vliegt, het is door de toerisme allemaal niet zo goedkoop meer, heb ik besloten niet me spaarrekening aan te snijden en wat eerder dan verwacht naar huis te gaan. Ik denk dat over zo’n 2 weken voet op bodem van Holland zet. Naar wat ik hoor is het net fucking noorwegen dus dat word nog leuk!

Cheers mates!